St. Catherine's Church is een laatgotische hallenkerk.
Geschiedenis:
- Een vermelding van de kerk van St. Katharinen gaat terug tot 1248. Het was al een parochiekerk, die voor het eerst met naam werd gedocumenteerd in 1253.
- Tijdens opgravingen in 1990 werden funderingsmuren van een klein voorgebouw met 8 in een cirkel geplaatste zuilen en kleine resten van buitenmuren gevonden, die duiden op een 8-hoekig centraal gebouw met 3 oostelijke apsissen (waarschijnlijk rond 1200). Deze werden mogelijk gemodelleerd naar de Kerk van het Heilig Graf in Jeruzalem, waarschijnlijk in verband met een Derde Kruistocht (1189/90-1192) waaraan bisschop Arnold deelnam († 1190 in Akko); voor 1306 getuigde replica van het Heilig Graf in de Sint-Catharinakerk;
- 1217 werd de viering van het feest van Sint-Catharina in de kathedraal geïntroduceerd. Van St. Catharina is waarschijnlijk het wiel afgeleid als stads- of diocesaan wapen.
- Sinds de 12e eeuw wordt het ook beschouwd als een "adellijke kerk.
- In1543 werd de lutherse leer ingevoerd. Hermann Bonnus vierde hier op 4.2.1543 een dienst met de communie in beide vormen.
- Tijdens de Dertigjarige Oorlog tot aan de bezetting van de stad door de Zweden waren er voornamelijk katholieke geestelijken.
- Heden ten dage ook een universiteitskerk.
Verhalen / Legenden:
- St. Catharina: St. Catharina was een geleerde prinsendochter uit Alexandrië die aan het begin van de 4e eeuw de afgoderij van de Romeinse keizer Maximus afzwoer en zich bekeerde tot het christendom. Om haar onbuigzame wil te breken liet de keizer een rad brengen dat bekleed was met zagen en spijkers. Catharina zou erop gevlochten worden, maar het rad werd van tevoren door de bliksem getroffen en verbrijzelde. Uiteindelijk liet de keizer Catharina onthoofden met een zwaard.
- Wiel en zwaard zijn de attributen van haar martelaarschap.
- Tombusplaat met Latijnse inscriptie onder het gewelf tussen het middenschip en de zuidbeuk: "Hier wacht een fijne prins op de wederopstanding van zijn tere lichaam, die zelf, nadat hij zijn broer Maximiliaan Wilhelm, hertog van Brunswijk-Lüneburg, levend en wel uit de schoot van zijn eerbiedwaardige moeder had laten komen, even later op de drempel van het leven werd uitgesloten. Vergankelijk is wat hij leefde, blijvend wat hij leeft. Osnabrück, in het jaar 1666 van de maand december" (kopie van de inscriptie van de sarcofaag die in 1991 werd ontdekt in de sacristie en die een nieuwe plaats kreeg in de zuidbeuk)
- Statue of St. Katharina:De figuur boven het oostportaal toont een ongebruikelijke figuur op de sokkel: de penningmeester (Rentant) van de Katharinengemeinde, Oberamtsrichter Dr. Graff. Hij ging zo zuinig om met het geld van de parochie dat hij de reputatie had een grote vrek te zijn. Hij had waarschijnlijk ook het loon van de kunstenaar hard uitgeknepen en dus reageerde Heinrich Seling zijn woede af door de rendant af te beelden met een kroon als teken van rijkdom. Daarbij gaat hij op het geld zitten en sluit de zak krampachtig met zijn handen.