St. Catherine's Kerk

De 103 meter hoge toren is al van verre zichtbaar en wordt beschouwd als het hoogste middeleeuwse gebouw in het westen van Nedersaksen. St Katharinen werd voor het eerst genoemd in de 13e eeuw.

Geschiedenis:

• Er zijn aanwijzingen dat de St Katharinen-kerk dateert uit 1248. Het was al een parochiekerk, die voor het eerst met naam werd gedocumenteerd in 1253.
• Tijdens opgravingen in 1990 werden funderingsmuren van een klein voorgebouw met 8 cirkelvormig geplaatste zuilen en kleine resten van buitenmuren gevonden, die wijzen op een 8-hoekig centraal gebouw met 3 oostelijke apsissen  (waarschijnlijk rond 1200). Deze werden mogelijk gemodelleerd naar de Kerk van het Heilig Graf in Jeruzalem, waarschijnlijk in verband met een Derde Kruistocht (1189/90-1192) waaraan bisschop Arnold deelnam († 1190 bij Akko); een replica van het Heilig Graf in de St. Catharinakerk is gedocumenteerd voor 1306;
• 1217 werd de viering van het feest van St. Het wiel als stads- of bisdomwapen is waarschijnlijk afgeleid van St. Catharina.
• Sinds de 12e eeuw wordt de kerk ook beschouwd als een "adellijke kerk.
• De lutherse leer werd ingevoerd in 1543. Hermann Bonnus vierde hier op 4 februari 1543 een dienst met communie in beide vormen.
• Tijdens de Dertigjarige Oorlog tot aan de bezetting van de stad door de Zweden waren er voornamelijk katholieke geestelijken.
• Heden ten dage ook een universiteitskerk.

Verhalen / Legenden:

• St. Catharina: St. Catharina was een geleerde prinsendochter uit Alexandrië die aan het begin van de 4e eeuw de afgoderij van de Romeinse keizer Maximus afzwoer en zich tot het christendom bekeerde. Om haar onbuigzame wil te breken liet de keizer haar een rad brengen dat bekleed was met zagen en spijkers. Catharina moest erop gevlochten worden, maar het wiel werd door de bliksem getroffen en verbrijzelde. Uiteindelijk liet de keizer Catharina onthoofden met een zwaard.
• Het wiel en het zwaard zijn de attributen van haar martelaarschap.
• Grafsteen met Latijnse inscriptie onder de gewelfboog tussen het schip en de zuidbeuk: "Hier wacht een fijne prins op de wederopstanding van zijn tere lichaam, die zelf, nadat hij zijn broer Maximiliaan Wilhelm, hertog van Brunswijk-Lüneburg, levend en wel uit de schoot van zijn eerbare moeder had laten komen, even later op de drempel van het leven werd verdreven. Wat hij leefde is vluchtig, wat hij beleefde is blijvend. Osnabrück, in het jaar 1666 van de maand december" (kopie van de inscriptie op de sarcofaag die in 1991 in de sacristie werd ontdekt en die een nieuwe plaats kreeg in de zuidbeuk)
• Statue of St Catherine:De figuur boven het oostportaal toont een ongebruikelijke figuur op de sokkel: de penningmeester (rentier) van de parochie van de heilige Catharina, hoofdmagistraat Dr Graff. Hij beheerde het geld van de parochie zo zuinig dat hij de reputatie had een vrek te zijn. Hij had het salaris van de kunstenaar waarschijnlijk ook flink gekort en dus reageerde Heinrich Seling zijn woede af door de rendant af te beelden met een kroon als teken van rijkdom. Hij zit op het geld en sluit de zak krampachtig met zijn handen.

Wisselende tentoonstellingen en evenementen vinden plaats in de Sint-Catharinakerk.