Kanonloop

In de 14e eeuw begon met de uitvinding van buskruit de ontwikkeling van kanonnen als artilleriewapen.
Aanvankelijk waren de kanonnen gemaakt van hout en plaatstaal. De eerste laatmiddeleeuwse kanonlopen bestonden uit smeedijzeren staven die bij elkaar werden gehouden met ijzeren ringen. Latere kanonlopen werden uit één stuk gegoten uit ijzer, koper of brons. Dergelijke wapens werden niet bediend door soldaten, maar door ambachtslieden zoals wapensmeden en vuurwerkers. Ze maakten ook kanonlopen, die, hoewel bedoeld om kracht en macht te tonen, nooit werden gebruikt bij oorlogshandelingen.